OMG, what was I thinking, denk ik nog als ik in de rij sta bij ingang van het uitverkochte Panama, waar men in grote drommen op afkomt. Gelukkig gaat de rij snel, en ben ik redelijk vlot binnen, waar het in de hal al druk is, een blik in de studio leert dat Gelazer ook al lekker op dreef is met een pompende versie van I was born in a system, oef lekker wel, maar tis pas tegen 12-en en nu al tropical hier. En jeez was zijn ze jong allemaal, welke minimum leeftijd van 21 hebben we het hier over, die van 18? Na ja iedereen z'n lolletje denk ik dan maar. Logisch ook dat iedereen komt, want de next line-up is wel weer goed voor een avondje Sneakerzgenot.

Theater: ErickE, Baggi Begovic, Bryan Dalton, MC Gee
Restaurant: Eric Fender
Studio: Gelazer: Billy The Klit, William Shagspeare & Lady Bee

Ik ga door naar de grote zaal en blijf daar ook bijna de hele rest van de avond, waag me nog wel een paar keer aan de tropische sferen in de Studio, maar het restaurant kom ik niet eens aan toe. In de grote zaal spint Bryan Dalton zijn laatste plaatjes dus over zijn set kan ik niet veel zeggen, te weinig van mee gekregen, maar het dondert al wel weer lekker, en de zaal is los! En damn wat is het vol. Wellicht helpt het om 500 kaarten in de voorverkoop te doen en de andere 500 aan de deur te verkopen om de zaal al vroeg vol enthousiaste mensen te krijgen. Beter dan dat het rond 1 uur pas vol is en de 1e DJ's voor Jan Lul staan te draaien. Baggi Begovic neemt de tafels over en gaat gelijk helemaal de lekkere diepbassende denderende Sneakerz kant op. Dat doet hij met een best wel verrassende set, met genoeg afwisseling en met nu eens niet steeds naar de bekende platen te grijpen zoals vele andere DJ's doen, Unidos Para La Musica van Vendetta komt langs in een mooie edit en ook wel bekendere platen, maar ik ben blij verrast met deze set van een DJ die ik vooral van naam en horen zeggen ken.

Ook aan het oog is gedacht met danseressen achter de DJbooth en hey they can move! De verdere decoratie zijn de nu wel bekende attibuten aan het plafond skateboards and SNEAKERZ! Hey is inmiddels nog voller geworden dan het al was, je zou bijna denken het kan niet voller, maar mensen die klaagden over de drukte bij Danny Howell of andere events, zouden nu eens moeten komen kijken, zelfs op het balkon is het dringen om er langs te kunnen. Baggi's set sweept nog steeds op en een paar mix mistakes of jumpende cd's/platen worden hem ruimhartig vergeven, damn this is sooow good. Ik hoop dat de richting die hij ingaat een voorbode is van al het lekkers dat we aanstaande zomer mogen gaan verwachten, de beachy atmosfeer zit er voor mij in ierder geval al helemaal in. McGee overgiet het geheel met zijn mooie stemgeluid vanuit allerlei hoeken van de zaal en het balkon. Gooit er wat kreten doorheen, zingt wat mee, zonder zwaar overheersend aanwezig te zijn.

Dan is het alweer de turn aan ErickE die met luid gejuich wordt binnen gehaald, of neemt de zaal zo met full appreciation afscheid van Baggi. Wat mij aangaat het laatste, want hoewel de set van mister E de zaal op gang houdt kan deze mij ondanks het perfectere mix-werk, qua platen keus niet helemaal boeien, ook het door elkaar draaien van 2 bekende nummers en het terugvallen op dezelfde reeds vaak gebaande paden, vind ik wat minder, maar heey ieder zijn meug. En the kids in the room seem to love it, dus so be it dan toch. Ze krijgen waar ze voor komen of waarom ze vragen of in ieder geval iets along those lines, maar ik kan niet aan de indruk ontkomen dat er hier gewoon even een setje popi wordt neergelegd, en dat vind ik persoonlijk wel wat jammer van de toch grote DJ die ErickE echt wel is.

Dit zie je trouwens steeds vaker, waardoor verschillende feesten steeds meer op elkaar gaan lijken, populaire platen komen in iedere set voor en daardoor soms meedere keren op een avond langs, iedere DJ doet een beetje hetzelfde, waardoor een lijn in de avond wel iets verloren gaat naar mijn idee. Niet dat de avonden opzich niet leuk zijn en je niet lekker uit je dak kan op al het lekkers dat er gedraaid gemixed dan wel gemashed wordt, maar het begint een beetje voorspelbaar te worden en dat vind ik persoonlijk jammer. Liever word ik af en toe verrast zoals door Baggi Begovic dan dat ik niet meer kan horen op welk feest ik ben. Maar als om 4 uur de stekker eruit gaat was de totale som van de losse delen toch weer een vette voldoende voor deze editie van Sneakerz, can't wait for the summer to come, maar dat heeft natuurlijk ook te maken met dat lekkere sfeertje op het Bloemendaalse. Sneakerz blijft gewoon een lekkere avond om los te gaan, nog steeds ongekend populair en zeker het trotseren van rijen voor de deur en een vroege aankomst om nog een ticket te bemachtigen waard.

Dick a.k.a. Diego