Latin Lovers was de afgelopen keer een zeer bijzondere ervaring en wel omdat we alles van het ene uiterste naar het andere ging. Van koud naar warm, van saai naar spannend, van stom naar leuk, en van stil naar superdruk. Je kunt wel nagaan dat ik dus behoorlijk wat heb te vertellen over dit feest. En dan vooral over het gevoel van ophopende blijheid ten opzichte van deze avond.

Na een aantal moeilijke telefoontjes en behoorlijk wat misverstanden (wie gaat er nou met me mee?!) had ik dan eindelijk iemand gevonden die graag mee ging naar Latin Lovers. Iemand die niet naar Now en Wow * wou en bovendien ook nog eens zeer gezellig was. En ik had een goede keus gemaakt bleek al snel. Na een soort van reünie met oude Thake That video's (ja, zeg er maar niets over shame on me..) bij mij thuis was de stemming er al snel in, heb me namelijk kapot gelachen (ook met behulp van een aantal wijntjes, ik geef het eerlijk toe). Dus we waren klaar om te gaan. Eenmaal bij de rij van Thalia aangekomen zagen we dat het behoorlijk druk was voor deze avond. Ergens had ik namelijk gedacht dat het stil zou worden i.v.m. een groot feest in Now en Wow*. Later bleek dat de rij helemaal tot aan het Beurscafé** zou gaan rijken, Latin Lovers was HOT..

Binnen was het echter nog tot een uur of 2 zeer stil, snapte niet waar al die mensen in de rij bleven. Bovendien maakte meneer Le Grand de sfeer nou ook niet echt beter, hij draaide een soort van slome housenummers met een hoog pingeling-gehalte. Nou weet ik dat Fedde zeer gewaardeerd wordt onder het housepubliek, dus ik laat hem verder maar in zijn waarde. In ieder geval had ik er meer van verwacht. Tussen een aantal van zijn commerciële hits door draaide hij naar mening een beetje slaapverwekkend. Op naar de martini dus...De bar was deze avond ook behoorlijk op dreef, we hebben geen enkele keer lang op onze drank hoeven wachten, terwijl het later toch echt heel druk werd. Boven in het loungegedeelte was het ijzig koud. Nou ben ik geen koukleum dus als ik het koud vond was het denk ik ook echt koud. Op naar beneden dus.

Na Fedde le Grand was het tijd voor Ricky Rivaro, en deze man bracht de sfeer in Thalia. Ik was behoorlijk blij, begon tenslotte al een beetje in te kakken. Maar met hem achter de boxen werden wij (en de rest van Thalia, naar mijn idee) behoorlijk actief. Het werd erg gezellig. Hij draaide funky en met de verschillende beats hield hij het publiek er goed bij. De percussieachtige geluiden brachten het zomergevoel weer in de club. En dat terwijl het nog steeds een beetje koud was in de club. Na een aantal sms'jes met vrienden van mij, vond ik het tijd worden dat de jongens ook maar moesten komen. En na drie kwartier waren ze er dan eindelijk, het feest werd alleen maar leuker met hun erbij. Na een aantal drankjes en effe bijkletsen werd het dan weer tijd voor een andere dj. Wat ik een beetje jammer vond, want het leek in mijn ogen net alsof Ricky Rivaro nog maar net aan het draaien was.

Maar Madskillz brak de tent af, goede, commerciële house werd afgewisseld met een aantal minder bekende nummers. En het knalde! Ineens leek het wel superdruk in de tent, lopen werd moeilijk aangezien iedereen behoorlijk aan het dansen was. De sfeer zat er echt heel goed in, en dat was te merken aan het publiek. Bovendien ging de rij buiten denk ik wat sneller, want in een rap tempo was het opeens heel druk geworden. Wat ik leuk vond was dat het 'vaste' Thalia publiek aanwezig was, ondanks dat er veel andere feesten waren in Rotterdam. Zou blijf je een goed gevoel vasthouden die je de vorige keren misschien ook hebt gehad. Tenminste, ik vind het altijd leuk om bekenden tegen te komen... En. We hadden het niet meer koud! Door de drukte en de dansende mensen was het weer lekker warm geworden binnen. De avond was gelaagd, dat was zeker. Mensen waren weer als vanouds met elkaar aan het flirten en dansen, precies zoals we verwachten van Latin Lovers.

Kortom: deze avond had een waar hoogtepunt op het einde, het werd namelijk steeds leuker naarmate de andere dj's gingen draaien en er meer mensen binnen waren. Dj 1 was lauwtjes, dj 2 was goed, en dj 3 was supergoed. In het begin was het koud, daarna lauw en daarna warm. In het begin stil, daarna redelijk gevuld en daarna lekker vol. En als laatste punt: het werd steeds gezelliger! Dus na een aantal uurtjes op mijn voeten te hebben gestaan ( ik had een keer geen last van mijn schoenen!) besloten we dat het tijd was voor Mac El Aviv (shoarmatent). Waar we heerlijk nog even hebben nagelachen over de avond. Ja mensen, het was een geslaagd feest

Grt Brenda Stoter Boscolo

*In now en wow draaide Erick Morillo, die behoorlijk wat mensen zou trekken, het feest was tenslotte uitverkocht.

** Café de Beurs, een studentikoos café.